Adam tekrardan tuhaf şekilde bakarak yanımdan uzaklaştı. Gerek arabadakiler gerekse benzinci adam sanki hiç donmamışlar da yaşıyorlarmış gibi davranıyorlardı. Bu oldukça tuhafıma gitmişti. Arabama binerken az önce neler olduğunu düşündüm. Sanki kafam eğikken güneşten çok keskin bir ışık gelmiş ve hepsi canlanmıştı. Bir yandan da mutlu olmuştum. Eğer bir terslik olmazsa ve yine ben gibi yaşamaya devam ederlerse yeryüzünde yalnız yaşayan ben olmayacaktım. Ya da kendi mahallemde, şehrimde demeliyim ...