Yalnız ve aç bir adam,
karanlık bir oda
ve toparlama çabasıyla tümden dağılan, avare bir hayat...
Veysel Nazlı’nın titizlikle işlediği “Dağılma”, “Oblomovcu” bir tembellikle Dostoyevski hırsı ve öfkesini bünyesinde barındırıyor; siz okuyucularımıza açlıkla besili ağır bir depresyonun hikâyesini sunuyor...
Tekdüze olarak betimlediği günlerin yarısını uykuda geçiren, diğer yarısında da tekrar uykusuna dönmek üzere koşturmaca içerisinde olan başkahraman, bütün ...