Az sonra uğrunda hapisler yattığımız, halkımız daha özgür, daha eşit yaşasın diye canımızı ortaya koyduğumuz, şehitler verdiğimiz, sokaklarında barikatlar kurup tarlalarında ekin ektiğimiz, lise koridorlarında devrim ve sosyalizm propagandası yaptığımız, sloganlarımızla duvarlarını inlettiğimiz toprakları arkamızda bırakacaktık. Vedalaşma zamanı gelmişti. Birbirini çok seven fakat ayrılığı kaçınılmaz bir yazgı gibi yüreğine düşüren iki âşık gibi ayrılıyorduk işte ülkemizden.
Zihnimin derinl ...