Dünyanın çığlığı olan depremler, insanın yaşam yerlerini elinden alırken, dünyanın gözyaşı olan seller, sahip olduğu her şeyi suya gömdü. Dünyanın öfkesi fırtınalar, insanın değer verdiği her şeyi savurdu, götürdü. Tek bir şeyi geride bırakarak… Korkuyu… Negatif tesirlerin etkisi altında korkusuyla baş başa kalan insan, hayal kurmayı unuttu. Hayal etmeyi unutması kendinden vazgeçmesi demekti… “Tanrı evreni yaratmayı diledi… Her şey hayal ile başladı…” cümlesinin büyüsüyle başlamıştı varoluş… Şim ...